Kremalı Mantar Çorbası ve İlk İzlenimler…

Tüm dost ve takipçilerimi Allah’ın selamı ile selamlıyorum.Malum olduğu üzere hayatımızda evliliğimiz ve çocuklarımızın doğumu hariç en büyük ve önemli kararı verip vatana dönüş yaptık. Bir çok takipçim ve dostlarım halimi merak içindeler. Kimi Face den, kimi e postayla, kimiyse sayfama yorum bırakarak ben den haber almaya çalışıyorlar sağolsunlar. Ben ise işlerimin bitmiş olmasına rağmen bir türlü sayfama daha doğrusu sanal aleme dönüş yapamadım. Hep olduğu gibi eşimin itelemesiyle bismillah dedim…

Bu ateş içime ne zaman düştü hatırlamıyorum. Sanırım ilk yılların şaşkınlığını atlatır atlatmaz, Türkiye dendiğinde içim bir garip sızlar oldu. Özlemek…anneni, babanı, çocuğunu değil vatanını özlemek… Özlemenin tam manası bizce vatanı özlemek olmuş. Gerisi teferruattan ibaret. Bunlar ruhumdan ilmik ilmik geçirdiklerimdi. Bu güne kadar birikenler canımı acıtanlar. Bundan sonrasıysa çiçeği burnunda bir hayatın içinden süzülenler…

Yıllardır hayaliyle yaşadığım Türkiye! İsterdim ki, o hayalin gerçekleşmesini içime sindire sindire yaşaşayım. Özlemini duyduğum herşeyi yeniden kazanmanın zevkini alarak bu süreci geçireyim… Ama bu süreç o kadar yoğun, yorucu geçti ki, ben kendime geldiğimde burada olmaya alışmıştım.:(  Evet, ben 15 yıl uzak kaldığım hayatıma, çocuklarım okullarına alıştı bile. Tek zorlanan eşim ve inşallah o da atlatacak. Gözüme ilk batan hemen her sürücünün potansiyel tarfik canavarı olduğuydu. Kesinlikle kurallara uyulmuyor ve insanlar çılgın gibi araç kullanıyor.:(  Esnafın bir çoğunun aldatmaya meyilli halleri ve ayakta adam uyutmaları da ilk can sıkıcı tecrübelerimden oldu.:( Öyle ki, en büyük beden almak istediğimiz bir giyisinin en küçük bedenini gösterip ”Abla bu olur!” diye sinirlerimi zıplatmasına epey şahit oldum. O anı kurtarma çabasındalar ve ”Aldatan bizden değildir!” hadis-i şerifini galiba hiç duymamamışlar. Neyse bunlar ne kadar can sıkıcı kareler olsa da halimden memnun ve şükür içindeyim. Üstelik ben bu kadar sorunun içinden tek başıma geçtim. Eşim 1,5 ay sonra bize katıldığından her ayrıntıyla bizzat ilgilenmek zorunda kaldım. Elbet yolu açan rabbim rehberleri de gönderir. Cesareti olmayana bu sözlerim inşallah cesaret verecek nitelikte olur.

Bu gün yıllardır çok severek yaptığım kremalı mantar çorbasının tarifini sizlerle paylaşağım. Çorba denince aklıma ilk gelen mercimek ve kremalı mantar çorbası olur. Deneyice siz de bana hak vereceksiniz.

Malzemeler:

  • 300 – 400 gr. mantar ( Ben hep kültür mantarı kullanırım ama siz hoşunuza giden bir mantar türü kullanabilirsiniz.)
  • 5-6 bardak su (Mümkünse 1 bardağını kadar et veya tavuk suyu olarak kullanın.)
  • 2 bardak süt
  • 1 silme çay bardağı un
  • 2 kaşık terayağı
  • 2 kaşık sıvıyağ
  • Yarım limon suyu
  • Tuz ve karabiber

Yapılışı:

  • Mantarların saplarını keserek yıkayıp kurulatın.
  • Dörde böldüğünüz mantarların üzerine limon suyu sıkarak karıştırın.
  • Yağı kızdırıp mantarları  kavurun.
  • Kavrulan mantarın üzerine su ve et suyu konarak on dakika kaynamaya bırakın.
  • Un ve süt iyice çırparak kaynamakta olan çorbaya karıştırarak ialve edin.
  • Çorba kıvam alana kadar bir süre daha karıştırılıp ocaktan alınır.
  • Tuz ve karabiberle tatlandırılıp servis yapılır.

Kremalı Mantar Çorbası ve İlk İzlenimler…’ için 9 yanıt

  1. Teferruatlar duradursun insan vatanını cok özlüyormuş gidince daha cok anlıyorum.Allah gurbette olanlara yardım etsin,senin gibi dönenlere de yardım etsin tabii. 🙂
    Mantarı pazardan mı aldın?çünkü cok vardı sergilerde. ;-). Eline sağlık cnm.

  2. Tekrar hoşgeldin kardeşim. Henüz insanların 1 yıl öncesine göre nasıl modern(!)leştikleri dikkatini çekmemiş sanırım…
    Allah huzur sekinet versin. Cümlemizin akıbetini hayr etsin. Muhabbetlerimle canım…

  3. Hoşgeldin memleketine, vatanına, ve de sayfana 🙂 Allah özlem çeken herkesi özlediğine tez zamanda kavuştursun inşallah… Mantar çorbasını çok severrim, gerçi mantarlı her şeyi severim ya, elceğizlerine sağlık, tekrar hoşgeldin…

  4. Canim izlenimlerini merak icinde okudum..:)sen bir zamanlar türkiyede yasamis olmana ragmen zor geliyor bazi seyler,esin ve cocuklarina zor gelmesi cok normal elbette..türkiyede benimde hayretle dikkatimi ceken sey trafikteki terör oldu…arabaya binmek iskenceydi,Allahim hele o kamyon ve tir soförleri(!)…ucaktan korkamanin nekadar yersiz bir korku oldugunu anladim tr deki tarfigi görünce..insaAllah bi gün hallolur..ehliyetler satilmaya son verilirse para karsiligi..saticilara gelince ayni zihniyet devam ediyor demek ki:)olsun onuda buradaki alman saticilarin suratsizligini düsününce dengeler heralde birbirini:)burdakilerde ruh gibiler bilirsin,tepkisiz:)
    neyse Hersey gönlünce olsun güzelim…Selametle….

  5. Asli hanim, soganli tahminime göre biraz daha agir ama yine lezzetli olur. Ben bu tür durumlarda azar azar iki fikrimi de denerim, bence siz de öyle yapin.

    Kolay gelsin…

  6. Sevgili arkadasim,
    ara ara bakiyorum sayfana, her zamanki gibi cok guzel her sey. Tr.ye dondugunuzu okuyunca yazmadan edemedim, hayirli ugurlu olsun.

    Vatana alismak zor olmuyor bence, hele ki cocuklar tahmin edilenden daha cabuk alisiyor. Beyler is ortaminda beklediklerini bulamayinca hayal kirikligina ugrayabilirler ama, ins zamanla gecer. Bizimki gecmemisti ama:)

    Selam ve sevgilerimi gonderiyorum…

    Nurgul

  7. Nurgül, sagolasin…

    Alismak gercekten en cok esimi zorladi ama atlatti sayilir. Rabbim herkesin gönlüne göre versin.

    Muhabbetle…

Yorum bırakın