Cuma Yazıları – Necip Fazıl'dan Visal…

Tüm Dostların Cuması mübarek olsun…

Bu sabah Adem Solak’ın  Şiddeti Anlamak ( Ceza evi Görüşmeleri) kitabından  bir bölüm okudum. Başak Aydıntuğ ile yaptığı bir görüşmeye yer vermiş.  Bir evladın his dünyasında aile içinde yaşanan geçimsizlik vs. nin nasıl yankı bulacağının tüyler ürperten bir örneği.

Ben deki etkisi elbette derin düşünceler oldu ve  bu psikoloji cuma yazısını da etkiledi. Konuyla direk alakası olmasa da Üstad:  “Çilesiz suratlara tüküresim geliyor!” diyor.  Aslında bir yerde sorun varsa orada İslamsızlık var anlamına geliyor bu. Yıllardır hep düşünmüşümdür: Cinayet, her türlü tecavüz, hırsızlık, psikolojik rahatsızlıklar, cinnet, şiddet ve akla gelecek her sıkıntının tek bir sebebi ve tek bir çaresi var. Sebep, İslam dışı Yaradanın emri dışında hareket! Çaresi insanoğlunun kullanma kılavuzu, kendi varlığının el kitabı olan Kur’an’ ı Kerim!..

Beni zaman kuşatmış, mekân kelepçelemiş;

Ne sanattır ki, her şey, her şeyi peçelemiş…

Perde perde verâar, ışık başka, nur başka;

Bir ânlık visal başka, kesiksiz huzur başka.

Renk, koku, ses ve şekil, ötelerden haberci;

Hayat mı bu sürdüğün, kabuğundan, ezberci?

Yoksa göz, görüyorum sanmanın öksesi mi?

Fezada dipsiz sükût, duyulmazın sesi mi?

Rabbım, Rabbım, Yüce Rab, âlemlerin Rabbı, sen!

Sana yönelsin diye icat eden kalbi, sen!

Senden uzaklık ateş, sana yakınlık ateş!

Azap var mı âlemde fikir çilesine eş?

Yaşamak zor, ölmek zor, erişmekse zor mu zor?

Çilesiz suratlara tüküresim geliyor!

Evet, ben, bir kapalı hududu aşıyorum;

Ölen ölüyor, bense ölümü yaşıyorum!

Sonsuzu nasıl bulsun, pösteki sayan deli?

Kendini kaybetmek mi, visalin son bedeli?

Mahrem çizgilerine baktıkça örtünen sır;

Belki de benliğinden kaçabilene hazır.

Hâtıra küpü, devril, sen de ey hayal, gömül!

Sonu gelmez visalin gayrından vazgeç, gönül!

O visal, can sendeyken canını etmek feda;

Elveda toprak, güneş, anne ve yâr elveda!

Necip F. K. / 1982

Cuma Yazıları – Necip Fazıl'dan Visal…’ için 3 yanıt

  1. Rabbim, Rabbim, Yüce Rab, âlemlerin Rabbi, sen!

    Sana yönelsin diye icad eden kalbi, sen!

    Senden uzaklık ateş, sana yakınlık ateş!

    Azap var mı âlemde fikir çilesine eş?

    Lavantin inan beni ağlattın:( bu şiir ezberimdedir.Neredeyse Çile’nin tamamına yakını ezberimdedir.Evlenmeden önce bir başucu kitabı gibi yatar kalkar çile’yi okurdum.O lezzeti de hiç bir şiir kitabnda bulamadım(Safahat’ı ayrı bir yerde tutuyorum)Üstadın Aynadaki yalan adlı kitabınıda tavsiye ederim.cümlelere yüklediği derin manalar çok etkileyici.hayırlı cumalar dilerim güzel kardeşim Allah’a emanet ol.

    yorumun gelip gelmediğinden emin olamadım canım.önce görünürdü şimdi görünmedi.geldiyse fazlasını silersin

Yorum bırakın